Friends
Ik had het eerlijk gezegd niet verwacht, maar afgelopen zomer heb ik op vakantie een hele leuke groep mensen leren kennen. Met de meeste heb ik tot op de dag van vandaag nog contact en ik zie ze aanstaande zaterdag! waaaaah! Ik heb er zo ontzettend veel zin in. Een lieve vriendin van mij woont in België en haar zie ik ook maar een paar keer per jaar. Er zijn niet alleen maar nadelen aan vrienden die ver weg wonen. Als je elkaar een hele poos niet ziet en het moment is dan eindelijk aangebroken dat jullie weer afspreken dan kun je, je daar echt op verheugen.
Je kunt elkaar vertellen over alle dingen die je hebt meegemaakt in de afgelopen tijd. Verder is het ook fijn dat je weet wat je aan elkaar hebt. Ik heb met die vriendin een hele goede band, omdat ik haar al een hele poos ken. Ook al spreken we elkaar maanden niet ik weet gewoon dat het goed zit tussen ons. Natuurlijk ga je soms even twijfelen als je niets meer hoort van elkaar, maar na één kort gesprekje weet je weer hoe sterk de vriendschap is. Er is bijna nooit ruzie. Je ziet elkaar minder vaak, dus je kunt elkaar minder dingen verwijten. Als je afspreekt dan kun je afwisselen. De ene keer bij hem/haar de andere keer bij jou thuis of ergens anders in het land. Zo kom je nog een ergens!
Mijn familie woont nou niet echt bepaald naast de deur. Ze wonen wel allemaal in Nederland, gelukkig. We zien elkaar dan ook maar een paar keer per jaar. Op verjaardagen van oma en opa, grote feesten en reünies. Ook hier verheug je, je er telkens weer op om iedereen te zien en te spreken. Familie hecht ik veel waarde aan. Ze staan altijd voor je klaar en iedereen is er voor mekaar. Het leuke is dat er verschillende leeftijden zijn. De 'oudjes', jeugd en de kleintjes. Er is variatie en je voelt je tot de ene persoon iets meer aangetrokken dan bij de ander. Dit geeft niet, je hoeft tenslotte niet met iedereen een even goede band te hebben.
Love
Je hoort vaak dat mensen op vakantie of op een andere plek ver weg iemand tegenkomen waar ze verliefd op worden. Je hebt samen een leuke tijd en het lijkt ook net alsof alles soepeler verloopt dan normaal. Maar dan komt de tijd dat je afscheid van elkaar moet nemen. Je gaat weer naar huis en hij/zij blijft daar of woont aardig wat kilometers bij jou vandaan. Je bent thuis gekomen en het eerste wat je doet is je telefoon chekken om te kijken of je nog berichtjes hebt van hem/haar. Zo ja? 'Yes, hij/zij denkt aan me.' *Zingt* Love is in the air. Zo nee? 'Hij/zij zal straks wel reageren.' Gevoel: buhh.Dagen gaan voorbij en het kan twee kanten opgaan. Jullie praten nog steeds of hij/zij is je al lang vergeten. Je zet er een punt achter. Het was leuk voor zo lang het geduurd heeft en het is tijd om verder te gaan. Soms komt het inderdaad voor dat je maanden na jullie vertrek nog met elkaar praten. De ene wat actiever dan de ander. Je besluit om af te spreken en dan kan het ook weer twee kanten opgaan. Jullie kiezen ervoor om het hier bij te laten en worden vrienden of jullie gaan samen verder. Voor de echte twijfelaars gaan er nog wel een paar afspraakjes overheen ;) Ik ken een paar mensen die een relatie met elkaar hebben ondanks dat ze aardig uit de buurt wonen van mekaar. Een koppel van mijn vakantievrienden is hier een voorbeeld van. Ze hebben nu al meer dan een half jaar en laten zien dat het wél kan. Zoiets vind ik bijzonder om te horen, omdat je toch niet 1,2,3 bij elkaar kunt zijn als er wat is. Je verheugt je wel telkens weer op het moment dat je die persoon kan omhelzen en leuke dingen kunt doen met hem/haar.
Het heeft voordelen, maar ook nadelen die afstand. Je kunt de afstand niet veranderen, maar je kunt er wel het beste van maken en stiekem is dat soms nog leuker dan dat iemand naast de deur woont.
Bedankt voor het lezen.
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten