30 april 2014

Different is good

We kennen allemaal het zinnetje: 'het gaat om het innerlijk'. Maar als je na gaat wordt je altijd eerst beoordeeld op je uiterlijk. Dat is tenminste wat ik meestal doe. Ik doe het 90% van de tijd eigenlijk wel. We hebben allemaal een voorkeur mensen waar we voor vallen. De een voelt zich aangetrokken door het sportieve type en de ander valt meer voor het zakelijke type. Als je op straat loopt, denk aan een drukke winkelstraat op een zaterdagmiddag, dan zie je behoorlijk wat mensen voorbij lopen. Groot, klein, dik, dun, piercings, roze haren. Je ziet het allemaal. Als ik iemand met roze haren voorbij zie lopen dan denk ik apart, maar meestal past het dan ook bij die persoon. Mensen doen dat soort dingen omdat het bij ze passen.. of niet natuurlijk ;) Misschien willen ze zichzelf wel veranderen op die manier, ook daar zijn genoeg mensen van. Het is toch eigenlijk raar dat we niet naar iemand toe gaan, omdat hun uiterlijk ons afstoot. Misschien is het wel de aardigste persoon die je tot nu hebt ontmoet. Als je maar blijft beoordelen of liever gezegd gaat vooroordelen  dan zal er altijd dezelfde stemming in de lucht hangen. Dat meisje met overgewicht en met veel te wijde kleren aan wordt totaal genegeerd op school, omdat wij ons er simpelweg niet door aangetrokken voelen om met dat meisje een gesprek te beginnen. Wie weet was ze vroeger heel slank en voelde ze zich happy in die strakke spijkerbroek. Je weet niet wat er met iemand gebeurd kan zijn. Je weet hun verleden niet. Overigens betekent het niet altijd dat mensen er zo bij lopen vanwege hun verleden. Accepteer mensen zoals ze zijn. 

Dan nu even iets anders wat ook vaak gebeurd, maar wat eigenlijk wel grappig is. 


28 april 2014

Photo diary #4

'When I met you in the summer' lalala. Summer- Calvin Harris wordt nu in Spotify afgespeeld. Onder het genot van dit lekkere muziekje schrijf ik deze post. Leuk, is ie wel want deze post zit vol met foto's. Foto's staat toch wel in mijn top favorieten. Foto's zijn leuk om te bekijken, te bewerken, te delen en ga zo maar door. Ik laat je door middel van de volgende foto's zien wat ik de afgelopen tijd heb gedaan. Kijk je mee?




14 april 2014

Gala synchroonzwemmen regio Limburg, Brabant

Gister was ik in Maastricht voor het gala synchroonzwemmen uit de regio Limburg en Brabant. Het is was een gezellige dag, maar die zenuwen maken het er niet leuker op :(
Het was een soort wedstrijd/show idee. Er werden punten gegeven door de jury, maar er waren geen prijzen. Dus het was voor de fun. Er waren speciale show-nummers gemaakt, maar er werden ook uitvoeringen gezwommen die de verenigingen ook op echte wedstrijden uitvoeren. Wij, Synchroteam Brunssum, waren met twee uitvoeringen ernaar toe gegaan. Daarnaast hebben wij ook een startgemeenschap met Sittard en Nederweert. Ook hier waren we met twee uitvoeringen. 




7 april 2014

Een klein beginnetje

Sophie.. Ik heb spijt. Ik heb zo veel spijt van wat ik heb gedaan. Ik wil dat je weet dat ik van je hou.’ Met wie ben jij aan het bellen? Schreeuwde een boos iemand op de achtergrond. ‘Sophie, Sophie help!’
‘Dit is het laatste wat ik heb gehoord.’ ‘Hoe lang is dit geleden?’ ‘Onze ruzie of dit voicemail bericht?’ ‘De ruzie. Waar ging die eigenlijk over?’ ‘Twee weken geleden kregen we knallende ruzie. Mijn oma lag op sterven en zij steunde mij enorm, maar ondertussen was ze wel aan het flirten met mijn vriend. Het bleef niet bij flirten. Toen ik overstuur thuis kwam met de mededeling dat mijn oma was overleden betrapte ik ze. Ik heb alles kapot gegooid wat binnen handbereik was. Ik snapte niet hoe ze me dit konden aandoen. Beide. Het is uit met mijn vriend en ik heb hem na die avond niet meer gesproken. Eline heb ik ook niet meer gesproken. Ik kreeg de dag erna wel tien telefoontjes van haar, maar ik heb ze alle tien geweigerd. Ik had er geen behoefte aan.’ Ik pak een tissue uit de doos en veeg mijn tranen weg. ‘Gecondoleerd met je oma’ en de man schenkt koffie in. Heb je enig idee waar Eline kan zijn?’ De man deed net alsof hij de rest van het verhaal niet had gehoord. Na het gesprek loop ik de verhoorkamer uit. Ik staar voor me uit, kijk dan naar rechts en vervolgens naar links. Ik zie mijn moeder bij het raam staan. Ik ren naar haar toe en vlieg haar om de hals. Tranen lopen over mijn wangen. We blijven een poosje zo staan. Het is fijn dat iemand me vasthoud. Ik sta er niet alleen voor. We lopen naar de auto toe en rijden naar huis.
‘Wat vroegen ze allemaal?’ ‘Het ging natuurlijk om Eline, dus ze vroegen vooral daar op door. Ze vroegen of ik wist waar ze zou kunnen zijn. Ze gaan ook nog praten met Peter. Dat zouden ze volgens mij vrijdag doen. Dan is hij weer in Nederland.’ Sophie… je hebt echt geen idee waar Eline kan zijn? ‘Nee mam! Ik weet het niet en ik hoef het ook niet te weten. Wat zij mij heeft geflikt dat vergeet ik niet meer. Ik hoef haar nooit meer te zien. Ik haat haar!’

‘Ik praat absoluut niet goed wat ze je heeft geflikt en ik vergeet het ook niet, maar het gaat hier wel om een vermissing. Misschien is ze wel d-d- dood…’ Stottert ze en begint te huilen. ‘Misschien is dat maar beter ook.’ Zeg ik zacht. Mijn moeder kijkt op. Ze ziet de tranen in mijn ogen en weet dat ik niet meende wat ik net zei. Ze pakt me stevig vast. Ze pakt me vast alsof dit de laatste keer is dat ze me kan omhelzen.

2 april 2014

Photo diary #3

De afgelopen paar dagen waren zo leuk! Ik had een weekje 'vrij' van school en heb leuke dingen gedaan en een beetje geleerd voor mijn herkansingen. Ik heb uitgerekend welke punten ik minimaal moet halen om een voldoende te staan... Het is moeilijk, maar ik doe mijn best en tegelijkertijd leer ik al voor mijn examen. Alleen maar voordeel!

V&d heeft prijzencircus op dit moment en het duurt in totaal 2,5 week. Ik ga tegen die tijd met mama altijd naar de v&d. We gaan dan op de VIP-voorverkoopavond en het is gewoon ouderwets gezellig. Dit doen we al zo'n lange tijd. Het is zo'n moeder-dochter dingetje geworden. 


Ik heb die week lekker bijgekletst met vriendinnen. We zeggen altijd: 'We gaan een filmpje kijken.' Uiteindelijk belanden we in diepgaande gesprekken. Serieuze, maar ook lachwekkende kreten komen hierin voor. Iemand zien is veel leuker dan iedere keer een gesprek te hebben op social media waarvan je de helft van de tijd je afvraagt hoe die persoon het zou bedoelen? Nah... doe mij maar gezellig een 'filmpje kijken.'